دوستی با بعضی آدم ها مثل نوشیدن
چای کیسه ایست
هول هولکی و دم دستی. این دوستی ها برای رفع تکلیف خوبند
اما خستگی ات را رفع نمی کنند. این چای خوردن ها دل آدم را باز نمی کند خاطره
نمی شود و به بعدش هم فکر نمی کنی.
دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن
چای خارجی
است. پر از رنگ و
بو. این دوستی ها جان می دهد برای مهمان بازی برای جوک های خنده دار تعریف کردن
برای فرستادن اس ام اس های صد تا یک غاز. برای خاطره های دمِ دستی. اولش هم حس خوبی به تو می دهند. این چای زود دم خارجی را می
ریزی در فنجان بزرگ. می نشینی با
شکلات فندقی می خوری و فکر می‌کنی خوشبحال ترین آدم روی زمینی. فقط نمی دانی چرا
باقی چای که مانده در فنجان بعد از یکی دوساعت می شود رنگ قیر یک مایع سیاه و
بد بو که چنان به دیواره فنجان رنگ می دهد که انگار در آن مرکب چین ریخته بودی
نه چای.
دوستی با بعضی آدم ها مثل نوشیدن
چای سر گل لاهیجان
است. باید نرم دم بکشد. باید انتظارش را بکشی. باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی باید صبر کنی. آرام باشی و مقدماتش را فراهم کنی. باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک. خوب نگاهش کنی و عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته جرعه جرعه بنوشی اش و زندگی کنی
سلام دوست سر گل لاهیجانم
حالت چطوره؟ روزگارت خوش و خرمه؟ زیارت قبول آقا!
یا حق تا بعد
سلام بر گل لاهیجان
بسیار در فکرت بودم و یه حس دلی باهاش برات گرفتم - بسیار فضای آرام و دلنشین و پر آبرویی را استشمام کردم - و مخصوصا در افکارم مدام دوستان تله پاتیم باهام بودن - مخصوصا از داخل اون فضا برایم بسیار جالب بود که گاهی آنتن دنیوی هم متصل می شد و می شد با آن یاران دلی حتی تماس دنیوی برقرار کرد - نمونه اش رو هم خودت حس کردی
دنیایت به روشنی آخرت افراد آبرو دار باد
دل نوشته ی بود که از دل می اومد وبه دل هم نشست
خیلی جالب و واقعی بود
حالا من جز کدوم یکی از دسته ی چاهی ها هستم؟
از آن دسته ای هستی که باید کم کم دم بکشی
و کم کم به ویژگی هایت پی ببرم
البته منم صبرم بسیار است در شناخت دوستان
سالها عمر می خواهد تا بتوان به عمق شخصیت کسی وارد شد
روزگارت به سبزی چای سبز سر گل لاهیجان
امیدوارم اکثر دوستی ها همین طور باشه: دوست سر گل لاهیجان
و یه روزی به چای بی کیفیت و یا خارجی تبدیل نشه
سلام دوست گلم
بنظر من دوستی ها باید در اواسطشون به نوع نابش برسه و اگر در یک دوستی احساس کنیم شیب این نابیت رو به پایین داره میره - باید نسبت به ادامه دادنش با تامل بیشتری برخورد کرد و به احتمال زیاد باید روی این فکر کرد که شاید از اول در مورد نوع این دوستی در اشتباه بوده ایم و بایستی در نظرمان تجدید نظر کنیم - البته در هر زمان باید اجازه ی تجدید نظر رو برای خودمان محفوظ بدانیم و گرنه دچار پشیمانی در ادامه خواهیم شد.
تا درودی دیگر