او که عشقش تــــو دلُم قـــدّ خـــــــدامه ننمه
او که هر جُو مـن باشم پشت و پنــــــامه ننمه
او که اَی باکیـــم بشــــــه قـــــرار و آروم نداره
میشینه بالوی ســـــــرُم فکـــــــــر دوامه ننمه
او که من هر چی بخوام واسم تدارک می بینه
نَمی پُرسَتــــــم ازُم بَــــرِی کجـــــــــامه ننمه
او که هر موقع نگاهُم می کنــــــــه با یی نظر
میخونه هــــر بد و خـــــوبــــــی تو نگامه ننمه
او که اَی دیر بُکُنــم اَی همه نصف شب بشه
میشینه گوشــــه ی اتاق و چیش برامه ننمه
او که اَی از رو جــــــوونی به او پرخاش بکنم
اِنگـو که تشنه ی حـــــــــــــرف نابجامه ننمه
او که با همـــــه ی بدیم ازُم شکــــایت نداره
به کسی نَمیگــــــه که محتــــاج وفامه ننمه
او که مـن تو زندگیم هر چـی دارم از او دارم
بخدا بعــــد خــــــــدا او هــــم خدامه ، ننمه
سلام دوست خوبم
جواب سوالم را پیدا کردم
حتما انتخاب من هم آمدن بود با همه ناتوانی ها و توانایی هایی که دارم
می آمدم تا زندگی را تجربه کنم
و بتونم بین خوب بودن و بد بودن انتخاب کنم
و
انسان باشم
یا حق تا بعد
بهت تبریک می گم
پس برای زندگی کردن و خوب بودن در این زندگی می آمدی
پس همه باهم از این بحث این را یاد بگیریم که :
می آییم که انسان باشیم
پس به امید انسان شدن و انسان ماندن
یا حق تا بعد
سلام
ممنونم که سر زدی
موفق باشید
شعر مادر شیرازیا خیلی قشنگ بود این شعر آقای یداله طارمی هست خدا حفظش کنه ذوق جالبی توی شعر شیرازی داره
از اطلاع رسانی شما متشکرم