سودای دل

همیشه در دلم سوداییست که برزبانم جاری نمی شود

راستی چرا ما آدمیان آنچه در دلمان میگذرد را

نمی توانیم بر زبان بیاوریم

البته حداقل آدمیانی که این دور و ورند

به نظر کوتاه من اینجورین

شاید در ممالک دیگر آدمیان

بخواهند و بتوانند و گذاشته شوند که بر زبان بیاورند

آنچه از دلشان می گذرد اما دریغ و درد

که من حداقل در بین کسانی رو که میشناسمشون

چنین کسی رو کمتر سراغ دارم

بگذریم دوستان گلم .......

آیا شما در دور و برتون کسانی رو سراغ دارید که

بخواهند و بتونن یا تلاش کنن که آنچه از دلشون میگذره رو

به زبون بیارن ؟؟؟

اگه تجربه ای در این زمینه دارین

منو و بقیه ی دوستان خواننده این سطور رو مطلع کنین

باشه دوستان عزیزم ؟؟؟

تا دل نوشته ی بعدی درود و دوصد بدرود